Reżyseria: Kenneth Branagh
Scenariusz: Kenneth Branagh
Produkcja: Wielka Brytania
Budżet: $25 000 000′
Data Produkcji: 2021
„Belfast”
Jeden z faworytów gali oscarowej, nominowany aż w siedmiu kategoriach film „Belfast” przedstawia historie rodziny pochodzącej z klasy robotniczej. Akcja umiejscowiona jest w Irlandii Północnej w latach 60 ubiegłego stulecia. Opowieść obrazująca nie tylko losy jednej rodziny, ale także całej podzielonej społeczności Belfastu.
Wyodrębnia się kilka wątków pobocznych, które przenoszą widza w tamte czasy. Po pierwsze konflikt na tle religijnym między protestantami, a katolikami. Waśń mająca o wiele więcej wymiarów niżeli tylko podłoże związane z wiarą. W gruncie rzeczy protestanccy bojówkarze zaogniający konflikt, wydaje mi się, że nie rodzą sobie ze swoją sytuacją społeczno-ekonomiczną. Brak pracy, ciężka rzeczywistość przedstawiona jest z dwóch perspektyw, tej brytyjskiej, oraz tej północnoirlandzkiej. Narastająca frustracja wśród ludności protestanckiej ma swoje ujście właśnie w ataku na mieszkania i przedsiębiorstwa okolicznych katolików. Wykreowany wróg raczej nie stawia oporu dlatego rząd wprowadza stan wojenny i wyprowadza wojsko na ulice Belfastu. Relacja z tamtej rzeczywistości przedstawiona jest oczami dziewięcioletniego chłopca – stąd często jego wizje są wyjątkowo idealistyczne. Jego rodzina prowadzi zwykłe życie w mieście. Są bardzo konserwatywni, ale bardzo ze sobą zżyci i jednocześnie tolerancyjni w stosunku do innych. Ojciec (Jemmie Dornan) pracuje z dala od domu, więc nie ma realnego wpływu na wychowanie Budye’go i jego starszego brata. Chłopcami zajmuje się matka oraz dziadkowie, w których dzieciaki dopatrują się nie tylko autorytetów, ale także żywych nośników historii Belfastu. Bojówkarze szantażują rodzinę chłopca, oczekują realnego wsparcia w swojej obsesyjnej misji, przez co główni bohaterzy zmuszeni są do rozważania emigracji. Czują się zagubieni, czują się obco, bo Belfast się zmienił na ich oczach.
Zdjęcia są bardzo wzruszające, atutem filmu jest prostota i autentyczność bohaterów, ich przemiany wewnętrzne momentami wciskają w fotel. Jeżeli chodzi o stronę techniczną, film jest świetnie zrealizowany. Melancholia, której transporterem jest czarnobiały obraz zabiera widza na moment do tamtej rzeczywistości.
Trailer: źródło Youtube.com